Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Duo Reges: constructio interrete. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat tamen vitam aucupio, sagittarum ictu configebat tardus celeres, stans volantis, ut apud Accium est, pennarumque contextu corpori tegumenta faciebat.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid de Pythagora? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Verum hoc idem saepe faciamus. Age, inquies, ista parva sunt. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quod quidem nobis non saepe contingit. Idemne, quod iucunde? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Quod quam magnum sit fictae veterum fabulae declarant, in
quibus tam multis tamque variis ab ultima antiquitate
repetitis tria vix amicorum paria reperiuntur, ut ad Orestem
pervenias profectus a Theseo.

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam
videntes;

Quae sequuntur igitur?: Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Bork: Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Respondeat totidem verbis.: Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Bork: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.