Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Iam in altera philosophiae parte. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Duo Reges: constructio interrete. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Qui est in parvis malis. Si enim ad populum me vocas, eum. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quod quidem nobis non saepe contingit. Satis est ad hoc responsum. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Quid enim est tam repugnans quam eundem dicere, quod
honestum sit, solum id bonum esse, qui dicat appetitionem
rerum ad vivendum accommodatarum natura profectam?

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Si quae forte-possumus.: Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?
Sed videbimus.: At enim hic etiam dolore.
Cur iustitia laudatur?: Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Bork: Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
Falli igitur possumus.: Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.